Czytam świat

Literatura Kenii

• Ulica rzeczna, Meja Mwangi

  Tłumaczenie: Maryla Metelska

  Literatura piękna

  W swej najnowszej powieści Ulica Rzeczna (Going Down River Road, Londyn 1976), uważanej przez afrykanistów za najlepszą z dotychczas napisanych przez niego, opisuje życie jednej z dzielnic Nairobi, zamieszkanej przez najuboższe warstwy społeczne.

  Ulica Rzeczna to symbol zła, nędzy i degradacji psychicznej i fizycznej człowieka. To świat robotników, prostytutek, podejrzanych knajp, tanich nocnych klubów i domów publicznych. Mieszkańcy tej dzielnicy egzystują jak zwierzęta, wyzyskiwani przez bogatych właścicieli kamienic, którzy w bezwzględny sposób zmieniają wysokość czynszu nie licząc się z lokatorami. Z wielką wrażliwością analizuje autor problem prostytucji kobiet w różnym wieku, kobiet sprowadzonych do roli "maszyn do miłości", traktowanych jak przedmioty i niemal zupełnie wyzutych z człowieczeństwa.

  Budowa gmachu Ministerstwa Rozwoju posłużyła autorowi za tło do przedstawienia życia robotników, życia, które jest zupełnym przeciwieństwem tego, co ma reprezentować wznoszony budynek. Symbolizuje on obojętność władzy na cierpienia i nędzę mas, władzy, której cechą charakterystyczną jest wysoka stopa życiowa i korupcja. W książce tej znalazło się również miejsce na piękne ludzkie uczucia: przyjaźń i miłość. Przyjaźń między głównym bohaterem - Benem i jego przyjacielem Ochollą, która pozwala im przetrwać trudne chwile. I miłość Bena do małego chłopca, porzuconego przez matkę prostytutkę, którego on wychowuje. Miłość do dziecka okaże się trwała wartością w jego życiu.

  Źródło: Lubimy czytać

• Kiedyś o tym miejscu napiszę. Wspomnienia, Binyavanga Wainaina

  Tłumaczenie: Marcin Michalski

  

  Wspomnienia

  Wielowymiarowa opowieść o dorastaniu w modernizującej się Afryce wielkich metropolii i prowincjonalnych miasteczek, saga rodzinna obejmująca czasy od lat 70. do dziś, a przede wszystkim (auto)portret młodego, pełnego pasji pisarza. Kiedyś o tym miejscu napiszę to mieszanka gatunków: wspomnień, reportażu i sagi rodzinnej napisana przez Kenijczyka, który krok po kroku odsłania przed nami swój świat. W tej porywającej, gęstej opowieści losy autora i jego rodziny splatają się z losami całego kontynentu. Afryka widziana oczami Wainainy to niezwykły tygiel różnorodnych kultur i języków, kontynent pełen paradoksów i wewnętrznych sprzeczności.

  Wainaina ma fantastyczny zmysł obserwacji i geniusz językowy, dzięki którym każde, nawet najdrobniejsze zdarzenie (jak choćby wizyta na targu czy rozmowa z pracowniczką lotniska) pod jego piórem nabiera jędrności i staje się kluczem do zrozumienia skomplikowanego afrykańskiego świata. Jego opowieść daje nie tylko wgląd w rzeczywistość społeczną i polityczną części Afryki Wschodniej, jest także – a może przede wszystkim – pasjonującą czytelniczą przygodą.

  Źródło: Karakter

• Ziarno pszeniczne, Ngugi wa Thiong'o

  Tłumaczenie: Maria Skibniewska

  

  Literatura piękna

  Nowela autorstwa Ngũgĩego wa Thiong'o (napisana jeszcze pod nazwiskiem James Ngugi), powstała w 1967 roku, zaś przedstawiająca walkę Kenijczyków o niepodległość.

  Źródło: Lubimy czytać