Możesz przewijać mapę
Literatura Konga
Zwierzenia jeżozwierza, Alain Mabanckou
Tłumaczenie: Jacek Giszczak
Literatura pięknaPrzewrotna, pełna (nie tylko czarnego) humoru powiastka filozoficzna nawiązuje do afrykańskiej legendy, wedle której każdy człowiek ma swojego zwierzęcego sobowtóra. Mabanckou z bluźnierczą swobodą parodiuje baśń, zaprawiając ją sporą liczbą odniesień, m.in. do przypowieści biblijnych, bajek La Fontaine’a i Horacego czy teżOpowieści niesamowitych Edgara Alaina Poe. Pozornie prosta historia nieszczęsnego jeżozwierza i jego krwiożerczego pana zamienia się w opowieść o fascynującej od wieków zagadce podwójności, o istocie człowieczej natury i granicach między tym, co ludzkie i zwierzęce. Zwierzenia jeżozwierza to wielokulturowy palimpsest, który zaciera pojęcia swojskości i egzotyki, centrum i peryferii. W świecie Mabanckou granice przebiegają nie na mapie, lecz w mentalności, a hierarchie istnieją głównie po to, by je kwestionować.
Za powieść tę Alain Mabanckou otrzymał w 2006 roku nagrodę Renaudot.
Źródło: Karakter
Kongo Inc., In Koli Jean Bofane
Tłumaczenie: Katarzyna Marczewska
Literatura pięknaKsiążka ukazuje Kongo w czasach postkolonializmu, globalizacji, wojen etnicznych, partyzantki. Głównym bohaterem jest Pigmej, który postanawia opuścić rodzinną puszczę i udaje się na podbój stolicy. Tam ląduje na ulicy, gdzie przygarnia go banda bezdomnych dzieci. Spotyka też pewnego Chińczyka, z którym postanawia rozkręcić złoty interes, byłego partyzanta mianowanego dyrektorem parku narodowego i marzącego o autostradach; oficera ONZ gustującego w nastolatkach; antropolożkę zafascynowaną kulturą Afryki… W powieści spotykamy również pastora tworzącego wielką piramidę finansową, dyrektora Biura Bezpieczeństwa Publicznego w dalekich Chinach, wysoką urzędniczkę ONZ prowadzącą śledztwo w sprawie handlu bronią…
In Koli Jean Bofane stworzył przejmującą i wierną panoramę współczesnego Konga – kraju pełnego nędzy, przemocy, cierpienia, zbrodni, bogactwa i energii. Jego powieść byłaby porażająco smutna, gdyby nie wszechobecny w niej humor.
Źródło: W Podwórku