Czytam świat

Literatura libańska

• Połamane skrzydła, Khalil Gibran

  

  Literatura piękna

  Powieść, znana jako prawdziwa perełka literatury arabskiej, powstała w 1912 r. będąc zwiastunem nadchodzących w ówczesnym Libanie przemian społeczno-kulturowych.

  Źródło: Lubimy czytać

• Poleca Asaria

  Skała Taniosa, Amin Maalouf

  Literatura piękna

  "Skała Taniosa" została wyróżniona w 1993 roku we Francji prestiżową nagrodą - Prix Goncourt. Ta niezwykła historia miłości, zemsty i śmierci dzieje się około 1830 roku w górach Liban, a jej punktem wyjścia jest wydarzenie prawdziwe: morderstwo patriarchy. Bohaterem, a zarazem ofiarą wydarzenia jest Tanios, młodzieniec o siwych włosach, którego imię nosi do dzisiaj skała w libańskiej wiosce. Autor ożywia legendę Taniosa, jego tajemnicze i tragiczne losy, które zdają się być alegorią dziejów ojczyzny Maaloufa.

  Źródło: Lubimy czytać

• Jalo, Iljas Churi

  

  Literatura piękna

  Obsesyjna, niemal transowa powieść, której nie sposób streścić, tak jak nie sposób ustalić, co tak naprawdę wydarzyło się w życiu głównego bohatera ani kim on właściwie jest. Podejrzany o popełnienie kilku różnych przestępstw i osadzony w areszcie Jalo dostaje od strażników pióro i plik kartek, na których ma spisać zeznania. Ponawiane przez niego próby opowiedzenia własnej historii przynoszą jej kolejne warianty, w których gubią się nie tylko śledczy, ale i on sam. Postaci spotkanych przez niego kobiet i mężczyzn powracają po wielekroć, za każdym razem odsłaniając inne oblicze. W niekończącym się kołowrocie zdarzeń i opowieści, Jalo odkrywa stopniowo zapoznaną historię swojej rodziny. Tłem opowieści jest libańska wojna domowa oraz losy chrześcijańskiej mniejszości asyryjskiej – Wielka Historia, która odcisnęła swe piętno na życiu młodego bohatera. Wpisana w nią przemoc i ciągła konieczność określania własnej tożsamości na stałe naznaczyły losy Jalo i jego rodziny – poszukującej miłości matki oraz dziadka, księdza i mistyka, który jako dziecko ocalał z krwawej rzezi, a potem był wychowywany przez kurdyjskiego mułłę, by w końcu uciec z domu i wrócić do chrześcijaństwa. W tej poruszającej powieści nic nie jest jednoznaczne i raz na zawsze określone – ani motywacje bohaterów, którzy beznadziejnie poszukują miłości i seksualnego spełnienia, ani sekwencje zdarzeń. Pewna jest jedynie moc literatury, która chroni przed rozpaczą i pozwala odnaleźć sens. Mocna powieść, która zostaje w pamięci na długo.

  Źródło: Lubimy czytać

• Hakawati. Mistrz opowieści, Rabih Alameddine

  

  Literatura piękna

  Każdy człowiek ma swoją opowieść, każda opowieść ma swojego mistrza. Hakawati zarabia na życie opowiadaniem historii. To jego praca, powołanie i przeznaczenie. Jest źródłem opowieści, bogiem, który stwarza i niszczy. Początkiem i końcem. Jest życiem i śmiercią. Mistrzem opowieści. Opowieść Osamy al-Charrata zaczyna się w Bejrucie, w mieście, w którym baśnie przenikają się z realizmem, a historie tworzą się każdego dnia na nowo. Informatyk, na pozór typowy Amerykanin z Los Angeles, wraca do rodzinnego miasta, żeby pożegnać się z chorym ojcem. Wie, że powinien zakończyć historię, która zaczęła się w tym samym miejscu wiele lat temu. Najpierw jednak musi wrócić do samego początku. Do swojego dziadka, słynnego hakawatiego, libańskiego mistrza opowieści. Kiedy wokół łóżka umierającego ojca skupia się cała rodzina, Osama zaczyna swoją opowieść. Wskrzesza nie żyjących już od dawna ludzi, swoich pradziadków, zwariowane ciotki i barwnych wujków. Z nieprawdopodobnych historii wyłania się obraz intrygującego Libanu, który tętni życiem, buzuje od nagromadzonych opowieści i przenikających się kultur. Słowa Osamy ożywiają jednak znacznie więcej: Fatimę o ciętym języku i niezrównanym poczuciu humoru, która rzuciła wyzwanie dżinnowi i została jego kochanką, latające dywany, dzielnego księcia, nawróconego rzezimieszka i błyskotliwą Lajlę, nieraz ratującą z opresji całe zastępy wojowników. Od przeznaczenia nie można uciec, a przeznaczeniem Osamy jest snucie opowieści, która scali jego rodzinę, przywróci mu jego własną tożsamość, pozwoli godnie odejść ojcu, a przede wszystkim zaczaruje słuchaczy.

  Źródło: Lubimy czytać