Czytam świat

Literatura czeska

• Śmierć pięknych saren. Jak spotkałem się z rybami, Ota Pavel

  

  Literatura piękna

  Zawarte w książce opowiadania czeskiego pisarza "Śmierć pięknych saren" i "Jak spotkałem się z rybami" to liryczno-groteskowy powrót do mitycznej krainy dzieciństwa, do symbolizowanego przez baśniowy świat przyrody poczucia wolności i pierwotnej harmonii.

  Szczególną rolę w tym mikrokosmosie odgrywa najbliższa rodzina młodego bohatera, a zwłaszcza portretowany z czułą ironią ojciec – komiwojażer, filozof i namiętny wędkarz.

  Źródło: Empik

• Hana, Alena Mornštajnová

  

  Literatura piękna

  Hana Aleny Mornštajnovej to wielowątkowa opowieść o sile życia, miłości i pamięci w obliczu cierpienia, poczucia winy i utraty.

  Czechy, lata 50. XX wieku. W wyniku przewrotnego zrządzenia losu dziewięcioletnia Mira cudem uchodzi z życiem, traci jednak najbliższych. Jej jedyną żyjącą krewną jest tajemnicza ciotka Hana, kobieta-duch, „czarna zmora”. Obserwując rodzącą się między nimi więź, stopniowo odkrywamy sekrety dwóch pokoleń pewnej czeskiej rodziny, na której cieniem położyły się tragiczne wydarzenia drugiej wojny światowej.

  Mikrokosmosem codzienności zdaje się rządzić ślepy traf. Niewysłany na czas list, złamany zakaz, ciastka kupione w niewłaściwym momencie – jakie byłoby życie bohaterów, gdyby choć jeden element tej układanki wyglądał inaczej? Czy można dźwigać brzemię odpowiedzialności, jeśli było się tylko niewinną zabawką w rękach losu?

  Miłość i śmierć, młodość i dojrzałość, naiwność i doświadczenie, usilne zapamiętywanie i zapominanie. Z jednej strony przytłaczające poczucie winy, z drugiej zaś chęć czerpania z życia pełną garścią. Hana to nie tylko imię bohaterki, ale także czeskie słowo oznaczające wstyd. Wstyd tej, która przeżyła.

  Alena Mornštajnová prowadzi czytelnika przez meandry ludzkiej psychiki, równie pogmatwane jak losy jej bohaterów. Choć Hana bazuje na niedopowiedzeniach, aż skrzy się tu od emocji, które piętrzą się niczym kra na skutej lodem rzece. Na którą pomimo zakazu warto wejść…

  Powieść Hana uzyskała w Czechach liczne nagrody, w tym tytuł Czeskiej Książki Roku 2018. Prawa do tekstu sprzedano do dwunastu krajów na całym świecie, w tym m.in. do Słowacji, Słowenii, Włoch, Niemiec, Wielkiej Brytanii, Węgier i Syrii.

  Źródło: Wydawnictwo Amaltea

• Boginie z Žítkovej, Kateřina Tučková

  

  Literatura piękna

  Wysoko w Białych Karpatach, na pograniczu Moraw i Słowacji, w odciętej od świata wsi Žítková żyły wyjątkowe kobiety. Potrafiły leczyć ziołami, przepowiadać przyszłość, poskramiać żywioły. Nazywano je boginiami, a ich tajemniczą sztukę bogowaniem.

  Dora Idesová należy do ostatnich z rodu bogiń, nie chce jednak praktykować magii. Opuszcza rodzinne strony, kończy etnografię i postanawia zgłębiać fenomen bogiń od strony naukowej. Pewnego dnia odkrywa, że wśród materiałów tajnych służb StB znajduje się teczka jej ciotki, bogini Surmeny.

  Dora krok po kroku poznaje zdumiewającą historię kilku rodów bogiń z Žítkovej, historię, która prowadzi od siedemnastowiecznych krwawych procesów o czary przez drugą wojnę światową i czasy surowego komunizmu aż do końca lat dziewięćdziesiątych. Podczas fascynującej i niepokojąco mrocznej podróży śladami swoich bliskich Dora zaczyna rozumieć, że nie zawsze możemy odciąć się od przeszłości...

  „Boginie z Žítkovej” to zgrabne połączenie powieści historycznej z fikcją spotkały się w Czechach z entuzjastycznym przyjęciem czytelników. Powieść została obsypana nagrodami (m.in. Nagroda Josefa Škvoreckiego, Nagroda Czytelników – Magnesia Litera, Nagroda Czytelników – Česká Kniha) oraz otrzymała tytuł Czeski Bestseller jako najlepiej sprzedająca się książka w 2012 roku.

  Źródło: Lubimy czytać